Çarşamba, Ocak 23, 2008

Gece...

Geldi gene...
Gece...

Yalnızlık, hüzün, acılar depreşti gene...
Halbuki minicik de olsa, ufacık da olsa bir umut dolar gibi olmuştu içime bugün...
Acılarımı hafifletmese bile azıcık ruhuma ışık tutacak, yüreğime nefes aldıracak minicik, ufacık bir umut...
Ama gene geldi gece...
Ben bu sefer doğrudan buraya dökmek istedim içimi...
Sen zaten yalnız değil miydin hep?
Sen zaten gecelerini yalnız geçirmez miydin?
Sen 'o' varken de yalnız değil miydin geceleri?
Değilmişim...
Hatırlıyorum da, ne ruhumu, ne gecelerimi, ne de beni yalnız bırakmazmış 'o'...
Geceler hain...
Tek tek geliyorlar üstüme, hepiniz birarada gelip boğup yok etseniz ya beni!
İçini acıtmak istemedim, bir ruh taşmasıydı bu...
Hani olur ya bana arada sırada, gülüp eğlenirken bir köşede gizli gizli ağlarım...
İşte öyle bir şey...

Hiç yorum yok:

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails